REJS NA WYSPĘ KOUFONISI
Wyspa Koufonisi jest Rezerwatem Dzikiej Przyrody i siedliskiem o oszałamiającym pięknie naturalnym, objętym europejską inicjatywą NATURA 2000.
CODZIENNE REJSY
W tym roku rejs już nie działa.
Uzyskaj informacje w naszych biurach (informacje tel. 28220 24344 i 28420 20008, E-mail: info@cretandailycruises.com).
SZCZEGÓŁOWY OPIS WYCIECZKA
View the island on google map.
Wyspa Koufonissi lub wyspa Lefki znajduje się na Morzu Libijskim, w południowo-wschodniej części Krety, na południe od prefektury Lasithiou, w odległośći 3,5 mil morskich na południowy wschód od przylądka Goudouras i 10 mil morskich na południowy wschód od Makris Gialos. Jest to największy kompleks wysp i skalistych wysepek (Koufonisi, Makroulo, Strogilo, Trachila i Marmara) z oddzielną historią i środowiskiem. Jej długość wynosi około 6 km, szerokość 5,5 km, a obszar zajmuje 4,26 km2.
Przy przyjemnej muzyce podróżujemy na południe, na pogranicze Europy i Afryki, w ramionach libijskiego morza, z latającymi mewami i – jeśli nam się poszczęści – delfinami.
Zbliżając się do wybrzeża wyspy podziwiamy liczne zagłębienia, jaskinie i piękne zatoki wyrzeźbione przez morze w jej miękkich skałach.
Wyspa jest otoczona 36. pięknymi plażami z drobnym, białym i złotym piaskiem oraz czystymi, turkusowozielonymi wodami. Niektóre z nich, jak Asproulos, Chiliaderfia, Faros i Anemertia obok rzymskiego teatru, przypuszczalnie mogłyby należeć do najlepszych plaż w Europie. Przed wielu laty w Chiliaderfia zakotwiczył na tydzień angielski jacht z księciem Anglii Karolem i księżną Dianą na pokładzie.
Nie ma możliwości zejścia na ląd na wyspie, ale statek zbliża się do wyspy i kotwiczy w zawietrznych miejscach w pobliżu wybranych plaż do kąpieli w krystalicznie czystej wodzie, w niewielkiej odległości od brzegu, aby ułatwić dostęp pasażerom, którzy chcą dotrzeć na wyspę wpław.
Porastająca wyspę roślinność jest niska, krzewiasta i stepowa z rzadkimi gatunkami dla obszaru Grecji i Krety. Jeśli chcą Państwo spacerować, należy pamiętać, że wyspa nie we wszystkich miejscach jest dostępna, a dobrze byłoby nałożyć buty sportowe, kapelusz i być zaopatzonym w krem przeciwsłoneczny.
Koufonissi jest bardzo ważnym miejscem odpoczynku i karmienia dla kilkudziesięciu gatunków ptaków wędrownych. Z rozmnażanych gatunków oprócz pospolitej mewy srebrzystej można dostrzec różne ptaki morskie i drapieżniki. Z pozostałych zwierząt wyróżnia się murówka egejska, która wygrzewa się na białych skałach.
Dzisiejszą nazwę „Koufonissi” [dziurawa wyspa] zawdzięcza licznym zagłębieniom i jaskiniom utworzonym przez morze i deszcz rzeźbiące miękkie skały. Podczas Państwa pobytu można będzie podziwiać piękno białych skał w sąsiedztwie błękitnej barwy Morza Libijskiego oraz cieszyć się spokojem natury, pływając w lazurowych wodach. Z powodu zmieniających się krajobrazów oko utrzymuje się w stałej czujności, a wzrok przenosi się ze stromych skalistych wybrzeży na jaskinie w białożółtawych skałach i na zmieniające się wydmy.
Wyspa dzisiaj jest niezamieszkana, ale znajduje się na niej wiele pozostałości po działalności człowieka, począwszy od wczesnych czasów minojskich, aż do okresu post-bizantyjskiego. Miejscowi z chęcią nazywają Koufonisi Dilos Krety z powodu ważnych znalezisk archeologicznych. Pośród innych znajduje się tam kamienny teatr, najdalej na południu położony starożytny teatr Europy, posiadający 1000 miejsc, oraz ważna osada, splądrowane i zniszczone w starożytności. Odnaleziono również dużą willę, z której przetrwało osiem (8) pomieszczeń i inny dom w osadzie z 16. pokojami. Chyba najważniejszym ze wszystkich budynków jest budynek rzymskich łaźni publicznych, które były używane od I do IV wieku naszej ery, z widocznymi fragmentami luksusowych wnętrz. Archeologicznych tymczasowo niedostępne dla odwiedzających.
W starożytności był to ważny punkt wydobycia gąbki i przetwarzania porfir, znanych ślimaków, z których czerpano pożądany w starożytności i w bizancjum purpurowy barwnik. Wyspa miała strategiczne znaczenie ze względu na położenie i zdobywana była prze mieszkańców Itanos i Ierapetra. Ostatecznie zdobył ją Itanos. Dodatkowo w południowej części wyspy odnaleziono świątynię, która bez konserwacji zachowała się przez tysiące lat, aż do roku 1920, w którym została całkowicie zniszczona przy budowie współczesnej latarni morskiej. Odnaleziono wiele dużych fragmentów monumentu świątyni i wiele mniejszych, które zostały zamurowane w latarnię.
W początkach bizancjum wyspa była miejscem odosobnienia mnichów, którzy rzeźbili figury świętych i inskrypcje w języku łacińskim w jaskiniach położonych na zachodnim wybrzeżu. Wreszcie, w północnej części wyspy, znajduje się piękny kościół świętego Mikołaja, patrona okolicznych żeglarzy.
Dziś wyspa jest schronieniem dla rybaków przed silnymi wiatrami i wzburzeniem Morza Libijskiego.
W ostatnich latach zostało dostrzeżone i przebadane bogactwo historii i środowiska wyspy. Ta wiedza i piękno wyspy oferowane są dziś turystom jako dar, który wymaga szacunku i ochrony.
Zabrania się więc:
• Jakiejkolwiek formy zanieczyszczania
• Przemieszczania się zwiedzających poza wyznaczonymi ścieżkami i plażami
• Zbierania kamyków, skamieniałości, muszli, starożytnych artefaktów,
• Zbierania roślin i zwierząt
• Kempingowania w nieprzeznaczonych do tego miejscach
• Rozpalania ognia
• Palenia papierosów w zaroślach i na obszerze zalesionym
Cieszcie się Państwo doświadczeniem odkrywania tego wspaniałego raju...
Miłej podróży i dobrej zabawy!