ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ ΣTO ΚΟΥΦΟΝΗΣΙ 

ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑΣ

Δείτε το νησί στον χάρτη.

Το Κουφονήσι ή νήσος Λευκή βρίσκεται στο Λιβυκό πέλαγος, στο Νοτιοανατολικό άκρο της Κρήτης, νότια του νομού Λασιθίου, σε απόσταση 3,5 ναυτικά μίλια Νότια-Νοτιοανατολικά από το ακρωτήρι Γούδουρα και 10 ναυτικά μίλια Νοτιοανατολικά από το Μακρύ Γιαλό.  Είναι η μεγαλύτερη από ένα σύμπλεγμα νησίδων και βραχονησίδων (Κουφονήσι, Μακρουλό, Στρογγυλό, Τράχηλα και Μάρμαρα), με ξεχωριστή ιστορία και περιβάλλον.  Έχει μήκος 6χλμ περίπου, πλάτος 5,5χλμ και καταλαμβάνει έκταση 4,26τ.χλμ. 

Ακούγοντας ευχάριστη μουσική, ταξιδεύουμε μέχρι το Νότο, στα σύνορα Ευρώπης και Αφρικής, στην αγκαλιά του Λιβυκού πελάγους, με ιπτάμενες συνοδοιπόρους τους γλάρους και -αν είμαστε τυχεροί- δελφίνια.

 

Πλησιάζοντας στο νησί,  θαυμάζουμε τις ακτές του με τα πολλά κοιλώματα, τις σπηλιές  και τους πανέμορφους  κόλπους,  που η θάλασσα σχημάτισε στα μαλακά πετρώματά του.

Το νησί περικλείεται από 36 φανταστικές παραλίες, με ψιλή άσπρη και χρυσή άμμο και πεντακάθαρα, γαλαζοπράσινα  νερά. Μερικές απ’ αυτές, όπως ο Ασπρουλός, η Χιλιαδερφιά, ο Φάρος και η Ανεμερτιά δίπλα στο Ρωμαϊκό θέατρο, θα μπορούσαν να πλασαρισθούν στις καλύτερες παραλίες της Ευρώπης.  Πριν από πολλά χρόνια, στη Χιλιαδερφιά αγκυροβόλησε μια Αγγλική θαλαμηγός, με επιβάτες τον Κάρολο της Αγγλίας και την πριγκίπισσα Νταιάνα.  

Δεν γίνεται αποβίβαση στο νησί, αλλά το πλοίο πλησιάζει το νησί και αγκυροβολεί σε υπήνεμα σημεία κοντά σε επιλεγμένες παραλίες για κολύμπι σε κρυστάλλινα νερά, σε μικρή απόσταση από την ακτή για να διευκολύνει την πρόσβαση των επιβατών που θέλουν να φτάσουν στο νησί κολυμπώντας.

Το σημερινό όνομα «Κουφονήσι», οφείλεται στα πολλά κοιλώματα και τις σπηλιές που έχουν δημιουργηθεί από τη θάλασσα και τη βροχή, σμιλεύοντας τα μαλακά πετρώματα.  Κατά την παραμονή σας, μπορείτε να θαυμάσετε την ομορφιά των λευκών πετρωμάτων, δίπλα στο απέραντο γαλάζιο του Λιβυκού πελάγους και να απολαύσετε την ηρεμία της φύσης, κολυμπώντας στα γαλανά νερά του.  Οι εναλλαγές του τοπίου διατηρούν σε εγρήγορση το μάτι, μεταφέροντας το βλέμμα από τις απότομες βραχώδεις ακτογραμμές, στις σπηλαιώσεις των λευκοκίτρινων πετρωμάτων και τις μεταβαλλόμενες αμμοθίνες.  

Το νησί δεν κατοικείται σήμερα, αλλά είναι γεμάτο από ερείπια ανθρώπινης δραστηριότητος, που αρχίζει από τους Πρωτομινωικούς χρόνους και φθάνουν μέχρι τα μεταβυζαντινά χρόνια.  Οι ντόπιοι αρέσκονται να αποκαλούν το Κουφονήσι, ως την Δήλο της Κρήτης, λόγω των σημαντικών αρχαιοτήτων που έχουν βρεθεί. Ανάμεσα στα άλλα και ένα λίθινο θέατρο, το νοτιότερο αρχαίο θέατρο της Ευρώπης, χωρητικότητας 1000 θέσεων και ένας σημαντικός οικισμός, που λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν κατά την αρχαιότητα.

 Επίσης ήλθε στο φώς μια μεγάλη έπαυλη, από την οποία σώζονται οκτώ (8) δωμάτια και ένα άλλο σπίτι στον οικισμό με 16 δωμάτια.  Όμως, το σημαντικότερο ίσως όλων των κτιρίων, είναι ένα ρωμαϊκό κτίριο δημόσιων λουτρών, που χρησιμοποιήθηκε από τον 1ο έως τον 4ο αιώνα μ.Χ. με εμφανή δείγματα πολυτελούς διακόσμησης. Οι αρχαιολογικοί χώροι προσωρινά δεν είναι διαθέσιμοι.

Κατά την αρχαιότητα, ήταν σημαντικό σημείο αλιείας  σπόγγων και επεξεργασίας της πορφύρας, του γνωστού γαστερόποδου, από το οποίο έβγαζαν το περιζήτητο χρώμα των αρχαίων και των βυζαντινών, την πορφύρα.  Το νησί είχε και στρατηγική σημασία λόγω θέσης και διεκδικήθηκε από τους κατοίκους της Ιτάνου και της Ιεράπετρας.  Τελικά το κέρδισε η Ίτανος. 

Ακόμα στο νότιο τμήμα του νησιού, βρέθηκε ένας ναός που γλύτωσε και δεν συντηρήθηκε χιλιάδες χρόνια μέχρι το 1920 που καταστράφηκε  ολοσχερώς, για να χτισθεί ένας σύγχρονος φάρος. Έχουν βρεθεί μεγάλα κομμάτια από το λατρευτικό άγαλμα του ναού και πολλά μικρότερα έχουν εντοιχισθεί στο φάρο.  

Στις αρχές των βυζαντινών χρόνων το νησί ήταν ησυχαστήριο μοναχών, οι οποίοι χάραζαν μορφές αγίων και επιγραφές στη Λατινική γλώσσα, σε σπηλιές που βρίσκονται στη δυτική ακτή.  Τέλος στα βόρεια του νησιού, υπάρχει το όμορφο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, προστάτη των ναυτικών της περιοχής. 

Σήμερα, το νησί αποτελεί καταφύγιο των ψαράδων στους δυνατούς ανέμους και τη θαλασσοταραχή του Λιβυκού.  

Τα τελευταία χρόνια, αναγνωρίσθηκε και μελετήθηκε ο πλούτος της ιστορίας και του περιβάλλοντός του. Η γνώση αυτή και η ομορφιά του νησιού προσφέρονται σήμερα στον επισκέπτη, ως ένα δώρο, που απαιτεί σεβασμό και προστασία.

Απολαύστε την εμπειρία της ανακάλυψης αυτού του υπέροχου παραδείσου…

Καλή σας διασκέδαση!